Είναι εκεί από τότε που πηγαίνω στο Μαριδάκι. Δηλαδή από πάντα!
Τεράστιος, αγέρωχος, μοναχικός αλλά όχι μονόχνοτος, επιβλητικός και για κάποιους ίσως λίγο τρομακτικός! Είναι ο αγαπημένος μου βράχος. Τον κοιτάζω από μικρό παιδί και κάθε φορά ανακαλύπτω κάτι ακόμα! Κάτι από την μαγική του εικόνα που με κάνει να τον εκτιμώ ακόμη πιο πολύ!
Δεν είχα σκεφτεί ποτέ να τον φωτογραφήσω από κοντά. Και τώρα που το έκανα παρατηρώ ακόμη πιο πολλά στοιχεία πάνω του. Μα είναι ιδέα μου ή πάνω δεξιά απεικονίζεται η μορφή ενός βασιλιά που κάθεται αναπαυτικά αγναντεύοντας το πέλαγος;
Κάποιοι άλλοι διακρίνουν κάτω δεξιά την μορφή ενός ζώου με ανοιχτό το στόμα.
Κι όμως συζητιέται ευρέως μια νέα μέθοδος με την βοήθεια χημικών που υπόσχεται να εξαφανίσει τον βράχο μου, αλλά και τους όμοιους με αυτόν φίλους του, σε λιγότερο από ένα βράδυ. Η επιβάρυνση του περιβάλλοντος από τον άνθρωπο συνεχίζεται… Το θρίλερ με θέμα « Η εκδίκηση του περιβάλλοντος» έχει ήδη αρχίσει να προβάλλεται… Και το επεισόδιο που αφορά τον βράχο μου δεν καταλαβαίνουμε πως έχει δυο σενάρια :
Η πρώτη αφορά την πτώση του βράχου. θα σκοτωθούμε αν…. αν πέσει και είμαστε εκεί. (Αν πέσει βέβαια πράγμα για το οποίο αμφιβάλω αφού στέκει εκεί αιώνες). Ασφαλώς ξέρω για την σεισμική δραστηριότητα που παρατηρείται
Το δεύτερο σενάριο και πολύ πιο σίγουρο είναι να πεθάνουμε από τις επιπτώσεις του θρυμματισμού του από τα χημικά…
