No camping...

Πάντα μου άρεσε το ελεύθερο camping. Η επαφή με τη φύση και η ελευθερία που νιώθεις είναι κάτι το ασύλληπτο. Ξέρω όμως ότι σε κατοικημένες περιοχές εδώ και χρόνια απαγορεύεται με νόμο. Στην αρχή για να πω την αλήθεια, το νόμο αυτόν τον αντιμετώπισα με επιφύλαξη και αρνητισμό. Αν σέβεσαι το περιβάλλον σκεφτόμουν, αν αφήνεις τον χώρο όπως τον βρήκες τι πρόβλημα να υπάρχει; Μέχρι που πριν δυο χρόνια, ένα ζευγάρι νεαρών γύρω στα 25), αφού έστισαν την σκηνή τους στην τελευταία σπηλιά της παραλίας στο Μαριδάκι κι έμειναν εκεί μια εβδομάδα, μάζεψαν τα σκουπίδια τους σε μια μαύρη σακούλα, της έβαλαν μια τεράστια πέτρα μέσα και φεύγοντας με το σκάφος τους την πέταξαν... μέσα στην θάλασσα! Την επόμενη μέρα που ψάρευαν παραθεριστές με ψαροτούφεκο στην συγκεκριμένη θαλάσσια περιοχή δεν πίστευαν στα μάτια τους! Κι όμως... το έκαναν...κι όχι μόνο αυτό. Τουαλέτες δεν υπάρχουν στην παραλία. Είναι απίστευτη η δυσοσμία που παρουσιαζόταν κάθε φορά μετά την παραμονή κατασκηνωτών σε αυτήν! Άλλαξα γνώμη λοιπόν... Δεν τηρούνται οι κανόνες. Δεν υπάρχει σεβασμός στη φύση και τον περιβάλλοντα χώρο συνεπώς αυτός ο νόμος νομίζω πως είναι δίκαιος και σωστός. Όπως καταλαβαίνετε όλοι ανακουφιστήκαμε όταν είδαμε πως από τις πρώτες κινήσεις του νεοσύστατου πολιτιστικού μας συλλόγου, ήταν η δημιουργία απαγορευτικών πινακίδων για το camping στην παραλία.

Όλα καλά πήγαιναν! Μα ήταν τόσο εύκολο τελικά! Είναι το πρώτο καλοκαίρι που το Μαριδάκι είναι με τόσο καθαρή παραλία! Υπάρχουν πάντα και κάποιες εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα! Έτσι σήμερα το θέαμα στην σπηλιά είναι αυτό.

Αν και ο πρόεδρος δεν είναι εδώ σήμερα κάποιοι από μας επισήμαναν στην παρέα των κατασκηνωτών πως το camping απαγορεύεται στην περιοχή. Η απάντηση ήταν ε και; Και αναρωτιέμαι και πάλι... Η ατιμωρησία σε όλα τα επίπεδα φταίει γι αυτή την κατάντια, ή η έλλειψη παιδείας και εσωτερικού ατομικού ελέγχου που λείπει από κάποιους; Το σημαντικό πάντως είναι πως οι κατασκηνωτές, μετά από 2-3 ώρες μάλλον το ξανασκέφθηκαν και μάζεψαν τις σκηνές τους αποχωρώντας! Αυτό αποδεικνύει πως τίποτε δεν θεωρείται αυτονόητο. Ελπίδα υπάρχει αλλά θέλει προσπάθεια από όλους μας κι ενδιαφέρον για το ότι συμβαίνει γύρω μας! "Μη ρωτάς ποιος θα σώσει τον κόσμο... Να λες είναι δική μου ευθύνη να σωθεί!" όπως λέει κι ο συμπατριώτης μας Νίκος Καζαντζάκης. Τις φωτογραφίες τράβηξε η Νεφέλη-Μαρίνα.