Ήταν η πρώτη φορά που έτυχε να είμαι στο Μαριδάκι κατά την
διάρκεια της προβολής ταινίας στην παραλία και τα συναισθήματα δεν
περιγράφονται εύκολα με λόγια.
Είναι υπέροχο ν ακούς την θάλασσα, να βλέπεις τις σκιές των
βουνών πάνω από το κεφάλι σου, και να βλέπεις όλο τον οικισμό να κάθετα οκλαδόν
έτοιμοι για αυτό που θα δουν.
Η ταινία ήταν κάποια από την εποχή των δεινοσαύρων ή των παγετώνων ή τέλος
πάντων και των δυο και όλη η
πιτσιρικαρία είχε πιάσει θέση από νωρίς μπροστά από το άσπρο πανί της προβολής.
Κι οι μεγαλύτεροι όμως από πίσω με τα σποράκια τους κάθισαν στην παραλία για να δουν την παιδική ταινία. Όμως νομίζω πως την παράσταση
έκλεβε το φεγγάρι που αναδύθηκε τεράστιο και πορτοκαλί από το βυθό της θάλασσας!
Καταπληκτική βραδιά! Αξίζει μπράβο στους εμπνευστές αλλά και
στους συνεχιστές του εγχειρήματος! Όπως είπε και κάποιος από τους παρευρισκομένους
και μόνο γι αυτό ο σύλλογος αξίζει 10 με τόνο!